Susmuş… Sessiz kalmış çocuk kendi içinde.
Küçükken dinlediği masallar kadar pembe değilmiş düştüğü kaldırımlar
Sararmamış henüz yağmur bulutları.
Hüzün dediği şey annesinin gözyaşlarıydı oysa
Görmezden gelirken umarsız yarınları
Bakmış…Öylece bakmış kilden testiye
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta