Hayâlde Yolculuk Şiiri - Fırat Çelik

Özlemler hayallerin
Hayaller de kaderin
Ne kadar çok soluksuz
Peşinde hep korkusuz
Durmadan sürüklenir
Bir dağ gibi yüklenir
Kaygılı düşünceler
İşte gökyüzündeler
Engin deryada deniz
Korkudan solgun beniz
Atıp yüzüme düştü
Herşey bana üşüştü
Ve sonra sanki birden
Arkamda penceremden
Binbir yabani kısrak
Hızla adımlayarak
Odama doldu sandım
Titrek, hayâle daldım
Mavi gökyüzü, sonsuz
Deryada ben soluksuz
İçinde ıssız gemi
Korkusuzca alemi
Tüy gibi yüzüyorum
Birden süzülüyorum
Sakinleri semânın
Hırçın dalgada ân’ın
İçinde yüzüyorlar
Hızla süzülüyorlar
Bu dipsiz hengâmede
Seyrine ben âmâde
Uçuşan cisimleri
Geçmişten resimleri
Görüyorum üst üste
Ahesteden bir büstte
Donmuş gibiydi zaman
Bu ben miydim ki aman!
Gökte saklı terkibi
Hayalimde mum gibi
Tek tek eritiyorum
Sessiz, yükseliyorum
Esrarındaki demde
Bilinmez bir alemde
Kayboluyorum dedim
Ve birden sendeledim
Eşya bana ırakta
Mehtâba bakarakta
Ankâ’nın kanadından
Cisimlerin ardından
Gezdim samanyolunda
Yıldızların burcunda
Yalnızca ben, ben varım
Yakar çevremi harım
Renk renk akan cümbüşün
Ahengine düşmüşüm
Sonsuzlukta tüm ahenk
Bu mahşer gününe denk
Ne insan ne de gam var
Ruhumda kıyamet var
Bu çırpınış, uçurum
Bu gökyüzünde bodrum
Yedi kat binbir gizem
Mahrem sırrı bir bilsem
Mahrem sır benim sızım
Görünmez bir hırsızım
Sonsuz varlık diyorum
Kaybolup eriyorum
Ne çok gözyaşı varmış
Herşey hayal kadarmış
Dünya bize dar kafes
Son vakte kadar nefes
Ne çok anlamsız, soluk
Bu yaşamda yolcu

luk25 / Eylül / 2016
Perşembe
Bandırma 1 No'lu T Tipi Cezaevi
B-6 Koğuşu