Üşüyüp titrediğinde yalnızlığım
Güneş gibi ısıtacak
Umutsuzluğa kapıldığım karanlık günlerimde
Apansız yanımda olup beni aydınlatacak
Yüreğim yangınlardayken
Denizden esen hafif meltem misali nefesiyle serinletecek
Aşk tohumlarını ekerken gönül bahçeme
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var