Ortaokulda yaşadım
İlk gerçek, ihtiraslı ve bir o kadar da
Platonik olan aşkımı
Çocukluk işte
Kapı eşiğinde durup ona bakıyordum sadece
Bazen o da bakıyordu çevirip kafasını
Mavi gözleri gözlerimedeğiyordu masumca
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta