Dalından düşen yaprağı rüzgar sürükler ya karıncaya;
Işık karanlıkları tutar da sokamaz ya umarsız gözlere.
Çığlıklar duvarları yıkarda,aşamaz mı kulak zarını?
Ayyaş kadehleri kırar ya,bunca aymazlığın intizarımı.
Sular donar da taze kalmak için susuza.
Gökler ağlar da boş gördüğünde avuçları.
Nebatat insanı doyurmaya namzet,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Güzel anlamlı şiirdi,yüreğine sağlık,tebrikler
ANLAMLI BİR ÇALIŞMA NECATİ BEY.TEBRİKLERİMİ SUNUYORUM.SELAM VE DUA İLE.
Anlamı güzel ama çok karamsar bir şiir.
Akşamın başına geçmesin sabahlar.
Her sabah yeni bir başlangıçtır.
Kutlar saygılar sunarım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta