Her günün bir gecesi vardır elbet,
Her gecenin de mutlak bir sabahı.
Acılar da geride kalır,sabret,
Güneş doğunca dindirir bu ahı.
Kötü olmazsa iyinin kıymeti,
Bu ufacık yaşımda,
Bir çok dert beni sardı.
Annem ve babam beni,
Yapayalnız bıraktı.
Gece sokakta yattım,
Evren var olduğundan beri vardır,
Daim iyiliğin karşısındadır,
Ne zaman iyilik yapılacaksa
Kötülük buna engel olacaktır.
İnsanlara daha güzel görünür,
Yaz kalemim...
İyiliği yaz,güzelliği yaz,
Saygıyı yaz...
Ama en çok da sevgiyi yaz kalemim.
Yaz ki bilmeyen insanlar öğrensin sevgiyi.
Coşkun su gibidir zaman,
Akıp gider avuçlardan,
Ve işte bir ömür bitmiş
Arkana da bakamadan.
Dünya olduğundan beri,
İnsan sadece kendisi için mi yaşar?
Ya sevdikleri,yakınları...
Onlar ne olacak?
Onlar için kim yaşayacak?
Bazen her şey bitsin ister insan.
Nerede bir gül görsem,
Aklıma sen gelirsin.
Çünkü sen öğretmenim,
Bir gül kadar güzelsin.
Sen gülsün öğretmenim,
Bir yıldız kaydı bu gece.
Şehrin ışıklarında belli olmayan,
Şehirden uzak kırsal bir köyde,
Gökyüzünün kaplayan parlak yıldızları seyrederken...
İşte bir yıldız daha.
O yıldız neleri geride bıraktı acaba?
Yine akşam oluyor,
Hüzne bürünüyor gün,ışıkların sönmesiyle...
Güneş kayboluyor tepelerin ardında,
Bizi karanlığa emanet ederek.
Karanlıkta en küçük ışıklar bile göze görünüyor.
Gökyüzündeki yıldızları sayıyorum ben de,
insanlar hep el ele,
Bir dünya istiyorum.
Yer yok kine nefrete,
Bir dünya istiyorum.
Savaşlar olmayacak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!