Hatırlatma İksiri… Şiiri - Mehmet Aydemir

Hatırlatma İksiri…
Bu günlerde felsefi bir tartışma süre dursun,
Doğan güneş günü müjdelerken,
Müzik gönülleri fethederken,
Sevdalar masallara isim olurken,
İhanetler sarıyorken Dünya’yı,
Tek gerçek…
Sevgiyi getirecek kişidir yar…
Dün yağan yağmurdu şahit,
Saat kulesinin önünde buluşmuştu ilk dudaklarımız,
Gezerken el elle dar sokaklarında Antalya’nın,
Bizim gözyaşlarımızı gizleyen ağaçlardı, Karaalioğlan parkının,
Bir fincan paylaşılan o tarçınlı salepti, içimizi ışıtan,
Islanmıştık delice…
Lakin sen varsın ya yanımda…
Gün henüz akşam üştü,
Sen ve ben ıslanmışız;
Kanamıza işlemiş çılgınlık,
Bir başından atılıyoruz koynuna Konyaaltı sahilinin,
Yağmur tekrar hiddetleniyor,
Gözler volkan,
Bedenler üşümüş,
Elimizde iki şişe sek şarap,
Arttırıyor bedende adrenalini…
Önce gözler bir flört ediyor,
Sonra eller utangaçça buluşuyor,
Dudaklar dünden hazır,
Islanan bedenlerimiz birer karşı elektrot,
Ayırmak ne mümkün…
Koca kayanın yanına yaslanmış,
Oracıkta sarılıyorsun,
Önce amaç sadece birkaç dakikalık öpücük,
Bedenler bir birini hissettikçe,
Bırakıyor yerini arzuya…
Arzu demişken,
Bir kere yan yana geldi mi?
Ateşle barut misali ayrılamazlar,
Kaçınılmazdır son,
Artık kumlardır sevişmeye şahit…
Küçücüklerdir,
Lakin çıplak her iki bedene dokunurlar,
Araya girerler olur olmaz anda,
Hafif bir acıda sunarlar her birine,
Zamanın hatırlatıcı iksiri,
Finalde adı kum tanesi…
Yıllar geçer; her sahile vardığında hatırlatır sana o anı…
Evet; Finalde adı kum tanesi…
Yıllar geçer; her sahile vurdurun da getirir seni bana…
Mehmet Aydemir 06.01.14 saat 00:29