Ben derim ki önce içimizde ki güzel çocuğu uyandıralım.
Hiç vakit kaybetmeden hiç aramadığımız sormadığımız
Hani bazen elimizde olmadan ihmal ettiğimiz
Birinci derece akrabalarımızı ansak bir yol seslerini duysak içten gerçekten Yürekten arasak onların sıkıntılarınaortak olsak, olmaz mı hiç sıkıntıları
Bizim olmuyor mu sıkıntılarımız hani o en olmadık zamanda bir ses gelse Sevdiğinizden içiniz ne hoş olur demi çoşarız yürekten,
Bazen bir selam,bazen bir gülüş yeter onlara,yaşlılarımızı hatırlasak bir yol gitsekte ellerini öpsek sevsek sevindirsek olmaz mı zor mu?
Değil hadi bir yol içimizdeki çocuğa izin verelim.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
