Hayat uzun bir yolculuktur.
Soluklandığımız duraklar vardır.
Bazen bir kahve içimi kadar kısa,
Bazen bitmeyen bir şiir kadar uzun.
Kimileri gelir geçer hayatımızın kıyısından,
Kimileri vardır bir parçamızı veririz ardından.
Unutulmak; yüreği kara insanların payıdır.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta