HATIRLADIM
Uzak bir
şehrin sokaklarında
avare avare
gezerken,
yabancı bir simada
hayalin belirdi
birden.
An’lık
göz göze gelip
bakarken derinlere,
tanıdık bir çift göz de
rastladım,
vurgun yediğim
eski günlere.
Açıldı o an
kapandığını zannettiğim
eski yaralar,
dalıp gittim
geçmişin en ücra
derin dehlizlerine,
kıyamet nasıl koparmış
hatırladım,
söylediğin bir kaç
zehirli cümleyle.
Bu dejavu durumla
baş etmek için,
tanıdık bir ses
çare olur diye
sancıma,
bir şarkı mırıldandım
Zeki Müren’den
her nağmesi dokundu
içimde ki acıma.
“ Ne mektup,
ne haber
gelirken senden,
gözlerin tekrar doğdu
gecelerime
umudun bittiği yerden.”
Dünyanın
en güzel mevsimine
rastladım,
gezerken şarkının
engin derinliğinde,
bir kaç dakika da olsa
huzur buldum,
seni hatırlatan
hayalin
yeşil serinliğinde.
Güzel sevmek
hiçbir şeye yetmiyormuş
yaş aldıkça anladım,
En çokta “ sever dediğimiz
insanlar “
canımızı yakarmış;
O’nu hatırladım.
Öyüce
Ömer Yüce
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 14:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!