Hatıram Olsun 1 Şiiri - Hamit Atay

HATIRAM OLSUN

Gidiyorum...
Ama sessizce değil,
Kalbimde bin kelimeyle,
Gözlerimde bir damla umutla...

Senden tek dileğim...
Unutma beni hemen,
Bir hatıram kalsın sende...

Bir şarkıda…
Bir şiirin en can acıtan dizesinde,
Belki de bir rüzgâr esintisinde…
Ben olayım...

Hatıram olayım…
İçinde buruk bir tebessümle anıldığım,
Bir zamanlar “sevdiğim” dediğin…

Gülüşüm…
Kalsın aklında,
Kahkaham değil,
Sessizce sana bakan halim...

Dokunuşum...
Bir elvedanın eşiğinde titreşsin,
Bir daha asla hissedemeyeceğin şekilde...

Ben…
Sadece biraz sevildim istedim,
Biraz kalbinde yer bulayım...
Ama olmadı…
Olsun...

Hatıram olayım…
Bir sabah kahvesinin kokusunda,
Ya da bir akşam güneşinin rengine karışan...

Göz göze gelince biriyle,
Benim bakışım düşsün aklına...
İçin titresin hafiften,
Ama belli etme...
Çünkü ben artık uzaktayım...

Hatıram kalsın...
Bir kitap arasında unuttuğun notta,
Bir zamanlar “biz” dediğin o bakışta,
Ve senli hayallerimin gölgesinde...

Sakın unutma...
Unutulmak, bir sevdanın ölümüdür,
Ama hatırlanmak...
Bir yüreğin sonsuzluğudur...

Ben senden ne para istedim,
Ne yemin, ne gelecek...
Sadece bir yer istedim hatıralarında,
Bir yer...
Kimseye verilmemiş...

Ve şimdi...
Gidiyorum...
Ama giden ben değilim sadece,
Bir sevda...
Bir hayal...
Bir ömür boyu saklayacağın bir hüzün gidiyor...

Hatıram olsun...
Adım geçince suskunluğun olsun,
Yüreğinde sızlayan o ince çizgi…
Ben olayım...

Belki...
Yıllar sonra bir şarkı çalar,
Bir yerde…
Ve sen o an…
Sadece susarsın...

İşte o suskunlukta...
Ben olurum...

Hamit Atay