Hatıraların Işığım Oldu
Biliyorum, bu kış çok çetin geçecek sevgili,
Hatıraların ışığım oldu,
Sensizliğin rıhtımına savruldum.
Bu mevsimde sık sık senle ilgili rüya gördüm,
Eğer uyanıp da seni görmek varsa,
Hiçbir rüya korkutmaz beni.
Ama biliyorum, uyanınca yine olmayacaksın yanımda,
Kaybettiğimi, senin gidişini biliyorum.
Ama yüreğime söz geçiremiyorum,
İşte, kaybettiğim gözyaşımda saklı.
Terk edip gittin,
Beni, yaralara bürünmüş bir bedenle bıraktın.
Hayatımda ilk kez yüreğimi açmıştım,
Ve o kadın, kanadımı kırıp geçti.
Bir kuşun kanadının nasıl kırıldığını tahmin edersin,
Değil mi?
Kapkaranlık bir geceydi,
Son görüşmemizde,
O kentin üzerinde kara bulutlar dolaşıyordu.
Sanki, o bulutlar ve sisten sonra,
Sessizleşen şehirde bir fırtına kopacaktı.
O fırtınanın yüreğimde kopacağını,
Nereden bilebilirdim?
Ne umutlarla, ne savda sözleriyle ayrıldık biz,
Birbirimizden…
Umarım beğenirsin, güzel bir dönüşüm oldu!
İhsan YılmazKayıt Tarihi : 20.3.2025 23:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!