Hatıralara Gömülen Şiiri - Serdar Akçer

Sahile vuran dalgalardı bizi yontan
Ateşlerin yaktığı çocukluğumuz
Atıkları kirlettiği sahilde.
Artık yok, simitçi Mustafa amca
İsmail efendi kapıyı çalmıyor ekmek bırakmaya
Yok eski dostlar, tatlı çekişmeler
Fener maçı tadında mahalle maçları yok
Dizlerimiz kanar
Çamur içinde ayakkabılarla evlere giderdik
Azar sepetini takarak kolumuza
Hayat değişti, bizler gibi....
Bisiklete binemiyor, gönlümüzce gezemiyor
Aliye teyzenin değirmenden bozma evinin önünde
Oturup dinlenemiyor, akan soğuk sudan içemiyoruz
Zaman neleri götürdü bizden
Eskiden saklambaç oynar,
Küvetten bozma sandalla balığa çıkar,
Kaya balıkları tutardık martılara çerezlik
Az mı seyrettik gün batımını bizim kumlu tepeden
Bir kızı sevdim, o beni sevmedi
Ilık rüzgar esintisinde geçen çocukluk aşkımdı
Birkaç günlükte olsa
Biz bize yetiyorduk, bizler iyi dostlardık
Dostluk dediğimiz şey, biz büyüdükçe uzaklaştı bizden
Önce bir telefon, sonra kartpostal oldu
Şimdilerde ise ne haber var eski dostlardan, ne de gören
Yine ben olurum bu gece hatıralara gömülen...

Serdar AKÇER,1998 Mart