Hatıralar Şiiri - Serkan Ülbeği

Yavas yavas siliniyor herseyin sana dair oldugu zamanlar- bilmeden, gormeden...
Dizimin dibinde oturan aci bir hatiran var ki bilmem buna ne demeli.
Gel de anlat bana bunu.
Nasil tarif edilebilir / nasil bir cumle kurmali ki acep yoklugunda
Yok olunca sen bende, silmelisin sende /kendindeki beni .
Ne zamana kadar besleyeceksin içini kemiren kurdu.
Biliyorsun ki sana gore degil sadakat. Öldür gitsin bir an evvel / kurd yaşlanmadan.
Simdi dunun hatrina bir kac parca umut var ve silinmesi guc utanilicak bir kac gercek kelime kurtariyor yarını.
Urpertin, o mavi, o soguk urpetin...
Hatirladikca nasil da adam olup karsimda duruyor anilar- sonsuz gri bir toz bulutun icinde...
Soyle simdi bana agiz dolusu kufurlerle;
umut tanrinin kendisi mi ?
O kadar uzak o kadar yakin, o kadar guc o kadar kolay....
Ve bir o kadar imkansiz...