Toplandık arkadaşlarla
Anlattık mazimizi
Kimsenin yüzü gülmez
Keder doluydu hepsi.
Teker teker dinledim
Çıksam yüce dağlara
Haykırsam adını
Bıraktın gittin beni
Almadım muradımı
Hasretin yüreğimde
Küçük bir çocuk dolmuş yine gözleri
Ne oldu ki bu çocuk çok üzgündü belli
İstediği çok küçük bir şeydi belki
Kırmayın o küçük masum yürekleri.
Ne olur incitmeyin üzmeyin melekleri
Bir meçhule doğru yola çıkmışsın
Nereye gittiğin bellimi yolcu
Kadere hayata küsüp gitmişsin
Sevdiğin merak etmez mi yolcu.
Kaçsanda bu aşk bırakmaz seni
Her zaman gönlümde yerin var ama
Şimdi uzaklarda kaldın sevdiğim
Seven yüreğimi düşürdün gama
Ne çare hasrete saldın sevdiğim.
Unttu diyorlar dönmez bir daha
Gördüm ya seni açtım kalbimi
Gönlüme hoş geldin sevgili
Kalan ömrüm artık seninle
Ruhuma güneş oldun sevgili
Yaşama arzusu seninle doğdu
Gül bahçesinde bir diken olsan
Unutamam seni yine severim
Aşkından bana günahın kalsa
Vazgeçmem senden yine severim.
Bir gün bile kıymet bilmesen
Bir dağ gibi seven kalbimde
Kendini arayıp bulacak mısın?
Hasretle bırakıp her seferinde
Narına beni yakacak mısın?
Seven yüreğimi yalnız bırakıp
Karanlık mekanın ruhum gibi
Bütün ışıkları yak meyhaneci
Şu deli gönlüm viran sarayı
Gel şu masaya bak meyhaneci
Anlat ki derdini gözlerim dolsun
Okullar açıldı, başladı telaş,
Sınıfa güneş gibi doğ öğretmenim.
O, küçük yürekler sana emanet
Örnek bir insansın sen öğretmenim.
Bir ışık olursun, sen çocuklara.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!