Gül ve güz birlikte yaşanır bu kentte
Akasya beyazının duru yalnızlığı kaplar yaşamımızı
Gül ve güz birlikte yaşlanır
Yıkar sonsuzluğumuzu…
Kan ve yaz birlikte dolaşır bu kentte
Aşkımız
Uçurumun kıyısında bir hüzün
Kandıkça çoğalan bir kara yazgı
Sessiz bir çığlıkta
yüzün
sevgilim…
Geç kalınmış bir aşkın yakamozunda
Uzatırken ellerimi göğün sonsuzluğuna
Korku yüreğimin yamacına yaslanmış
Umut açıkta…
Zor söndürülmüş bir yangının kalıntısında
Sanki çok eskilerden çıkılmış bir yoldayım
Bir hüzün sürgünüyle yağmalanmış bir koyda
Gördüğüm en acılı,en yaşanmaz andayım
Sallanmakta yaşamım kırılacak bir dalda.
Yoksa dünlerden gelen dermansız ağrı mı bu?
Sıcacık bir kış ayazında
Vedalaşacağım yalnızlığımla
Sevdam çöreklenecek bir yılan gibi yüreğime
Üstüme üstüme gelmeyecek anılar artık
Yeniden başlayacağım her şeye
Her şey yeniden oturacak yerli yerine
Sonra oturdum bir köşeye, aşklarımı topladım
Yanlışlıklar da çıkıp geldi, bir baktım
Sessiz ve sakin bir gözyaşıyla uğurladım hepsini
Sonra döndüm kendime
Kendimi yargıladım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!