23.ekim 2008
Yirmi üç Ekim sabahı, giydim yeşil önlüğü,
Beklide boş kalacak Çökeleğin günlüğü.
Tüm ailem arkamdan ediyor duasını,
Gözler ele veriyor, gönüllerin yasını.
Cerrahlar başucumda,bense anadan üryan,
Bir anda uyumuşum, artık dediler uyan.
Sesleri duydum ama, takat yok gözlerimde,
Dilim damağım kuru, sersemlik üzerimde.
Doktorum espriyle, dedi ”yırttın kefeni
Taktığımız bu piller, yükseltecek EF’eni.”
Hasta bağlı cihaza, hepsi yemiş bir vurgun,
Burası yoğun bakım, en has komşusu Morg’un.
Ecel şerbeti hazır, hastalık bir bahane,
O avcı hep pusuda, taktikleri şahane.
Can havliyle doğruldum, dinledim doktorumu,
“Pilini taktık” dedi, yanıtladı sorumu.
Şu anda taburcuyum, atlattım badireyi,
Rahat bir nefes aldı, tüm aile bireyi.
Yeter Memduh Çökelek, kaç kez gördün mahşeri,
Unutma kara toprak, her canlıya müşteri.
Hesabın hep tutarsa şakalaksın zindesin,
Senin anan güzel mi hep düşeş peşindesin.
Yaşadığın her olay, senin öğretmenindir,
İnan esas zemzemin, senin alın terindir.
Perhizine dikkat et, bırak tadı lezzeti,
Bırak hamuru tuzu, bırak kırmızı eti.
Gölgesinde yat dinlen şu çamın, şu söğüdün,
Kulağına bir küpe naçizane öğüdüm.
Kayıt Tarihi : 16.11.2008 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri de Ege Ünv. kardiyoloji kliniğinin 16 nolu odasında 23 ekim sabahı ameliyata gitmeden önce karalamıştım. Bu sefer 15 Ekimdeki gibi lokal olmayacaktı.uyutarak sol göğsümün altı yarılacak ve kaburga kemikleri arasından kalbin dışına bir elektrot monte edilecek, elektrodun kablosu ise, gösümün üzerindeki 15 ekimde yerleştirilen pile takılacaktı. operasyonda aynen böyle oldu.bana karmaşık geldi. heyecanımsa öbüründen daha fazlaydı. bu şiiri o günkü haleti ruhiyeyle yazdım.bu şiirimi bir hastanın kendisine nasihatı veya kişinin kendisiyle dertleşmesi de diyebilirsiniz takdir sizin.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!