Çok çok uzaklarda yuvamla yurdum
Özüme kaynar su dökülmüş gibi! ..
Hasret kavurması oldu vücudum
Ciğerimden canım sökülmüş gibi! ..
Yüreğim yakınken, kendim ırağım
Kavuşma bekleyen müzmin kurağım
Her yerim hârabe, viran yüreğim
Kalkamam ayağa yıkılmış gibi! ..
Buz tutan çözülen özlem canımda
Ölsem, dirilsem yok, kimsem yanımda
Kaynıyor ayrılık gamı kanımda
Sevgi hislerimden çekilmiş gibi.
Bitmeyen hasrete canım ezilen
Yoktur çektiğim adını bilen
Nerede belirsiz; bekleyen, gelen
Bakarım yollara çakılmış gibi!
09.02.03
Abdulkadir KaramanKayıt Tarihi : 8.12.2003 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!