Hasretinin Gecesi Şiiri - Maşuk Aslan

Usulca düşüyorum yollara ,
Elimde yetmiş yıllık bir hasretle ,
Düşlüyorum uçurumları bir gecenin körlüğünde,
Bedenime sessiz bir mevsim uykusu ,
Beklenenin dışında parlayan bir ışıkla ,
Hasreti bitirmiş bir yoldur , bu yol .

Güneşim yokluğunun tazeliginde kayıptır,
Bitenlerin son yolcusu gibiyiz ,
Her karanlığın çöküşlerinde ki bir misafir gibi ,
Beklemenin nöbetçisiyim her gece olduğu gibi ,
Hayatla ölümün sır gibi yaşandığı,
Hasrettir vurur toprağa, yeşeren dipsiz umurlarda.

İzlerin derin ve sahipsizdir bu şiirlerde,
Karanlığın çöktü bu baharsız şehirde,
Tutunacak dalın bile hükmü kalmadı,
Mapushane akşamlarında haykırırım seni ,
Hasret kokar bedenim çorak mevsimlerde ,
Ben yokluğunda , yokluğun bedenimde hapistir.

MAŞUK ASLAN