Hasretin Ardı Bende

Sanırlar sen benim yalnız çilemsin.
Vurulmuş gençliğim, düşmüş kalemsin
Gücüme gider yokluğun.

Kör-kandil geceyi boğarken güneş,
Bir müjde misali doğarken güneş,
Canıma batar yokluğun.

Bu his bir gün gelip canıma kıya.
Ne acıya benzer ne bir sızıya.
Her şeyden beter yokluğun.

Mahkûmlar misali gün gün bekledim.
Çok çektim, sonunu getiremedim.
Dön artık, yeter yokluğun!

2006/Antalya