Hasretim Sancıyor Şiiri - Tamer Arabacı

Şimdi mesafeler beni aşıyor.
Kaç zaman oldu bilmem,
Mutluluk bir ürkek kuş.
Ve yazmak seni, nereye kadar?
Artık hasretim sancıyor!
Bir kadın şarkı söylüyor,
Sonsuzluğun dehlizlerinde.
Vedası sevgililerin,
Ve karanlığın göz yaşları,
Bilse de döndüğünü dünyanın,
Beyhude. Hasretim sancıyor.
Şakaklarımda ağrı,
Akşamdan kalma umutlar.
Masamda kalem kağıt,
Öylece duruyor.
Ve geceler mesaide,
Ruhumda travma,
Belki hepsi bu!
Lakin bir el boğazımda,
Hasretim sancıyor!
Halbuki imkansız değildi,
Düşmeseydi suya hayallerim.
Görsen şaşırırsın;
Korkuların ayak sesleri,
Bir yalnızlık içime nasıl sığıyor!
Oysa her yanım duvar,
Dört yanım çöl.
Ümidim zamandan sensizliği sağıyor,
Bir sınırı yok karanlığın.
Ya Rab!
Acizliğimle aşkım arsında kalmışım,
Ve hasretim sancıyor!
Özlemekler kolay değil.
An geliyor,
Ömür zamana doyuyor.
Hücreleri paramparça aklın.
Hiç adil değil oysa.
Apaçık gökyüzü
Ve kanadı kırık bir kuş,
Bir şairin gözyaşları,
Damla damla hasretim sancıyor.
Sır kapısı kamufle hiçliğimde
Belli ki gönül onu arıyor.
Kırık dökük hatıralarım,
Yarım kalmışlıklarım,
Andıkça hasretim sancıyor!

25.10.2016 11:38