Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ HASRET DAĞLARI AŞTI “
Tren yolcu edildi, istasyon tenhalaştı
Ardından bakındıkça, benliğim mahzunlaştı
Anılar hep depreşti, hislerim doldu taştı
Üstüme kasvet çöktü, kederim yoğunlaştı
O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta