Bahçemde açtı, güllerin en seçkini.
O'ndan yayılır, kokuların en güzeli.
Sanırdım hep böyle kalacak, ebedi.
Zaman ne kadar acımasız; sahi.
Önce kokusunu aldı, sonra rengini.
Kırılan kollarım, dökülen yaprakları.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var