Memleket hasreti içimde kor oldu
Bağımda bahçemde dikenler gül oldu
Bir adım ilerde, bir adım geride günlerim zor oldu
Bırakın gideyim gurbet eller beni
Ben hiç dayanamam Vatan hasretine
Gönlüm akar hep o sohbet bahçesine
Gireceğim bir gün feyiz çeşmesine
Bırakın gideyim gurbet eller beni
Durdurun zamanı boşa akmasın
Nur dolu geceler bensiz kalmasın
El ele verenler zorda olmasın
Bırakın gideyim gurbet eller beni
Aşık yavuz söyler derde çareyi
Kim bilir kalp ile tedavi etmeyi
Az gördüm yediğim kuru ekmeği
Bırakın gideyim gurbet eller beni
Kayıt Tarihi : 21.2.2005 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!