Hasret Şiiri - Turgut Hatay

Ezelden beri hasretim sana,
Gözlerin başucumda mezar taşı.
Ömrüm üzerime örtük toprak,
Gözyaşın can suyu çiçeklerime.
Arafta bir zindan gözlerin
Kalmak büyük muamma.
Varlıkla yokluk kol kola,
Kaçmak ne kelime.
Gurbet içimde benim,
Sen gurbetin içinde.
Vuslat bilinmez ebedte,
Hasret ne kelime!
Kader mürekkepsiz kalem,
Yazanı görünmez kudret.
Kitabesi ise kalbim,
Değişmek ne kelime!.

Bir varmışım, bir yokmuşum.
Ha bir nefes öte, Ha bir hayat beri.
Sensiz aldığım her nefes,
Oldu bana zehir, ezelden beri…