Bir ikindi vakti, vedalar savruluyor mektubumun ucunda.
Gülüşlerinin enkazını taşıyorum hatıralar arasında.
Ruhum kimliğini arıyor keşmekeş sokaklarda.
Alabora olmuşum gözlerinin rotasında.
Sanki Hiç susmayan bakışların duvarları örülü aramızda.
Ellerinin izi kayboluyor, vakitli vakitsiz avuçlarımda.
Tüm benliğimi acımasızca yağmalıyor hayat.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta