Bir ikindi vakti, vedalar savruluyor mektubumun ucunda.
Gülüşlerinin enkazını taşıyorum hatıralar arasında.
Ruhum kimliğini arıyor keşmekeş sokaklarda.
Alabora olmuşum gözlerinin rotasında.
Sanki Hiç susmayan bakışların duvarları örülü aramızda.
Ellerinin izi kayboluyor, vakitli vakitsiz avuçlarımda.
Tüm benliğimi acımasızca yağmalıyor hayat.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta