Hasibe Cavaç Şiirleri - Şair Hasibe Cavaç

Aşk merdiveninde takılıp kaldım

Ne ileri, ne geri gidemiyorum

Ya tut ellerimden, ya düşür beni

Zaman tüneline girdim dün gece

Mana ikliminde yol aldım umudum tükenince

Unutamayacağım bir an çaldım ufukların ötesinden

Gördüğüm her yangın bir küle kurban
Yeniden yanmadan çıkmasın şu can
Ne yakut isterim ne inci mercan
İlahi aşkınla yak da öleyim..

Hem rengârek gözde hem de özdesin

Yapraklarım dökülürken sinemden bir bir
Alıpta hayaline sakla yavrucuğum
Saçlarımı ağarttım bak senin için
Hatalarımı affet, akla yavrucuğum

Bir gün gelir de anlarsın yaptıklarımı

Biliyorum bir daha, bana dönmeyeceksin
Ne kadar ağlasam da, artık gelmeyeceksin
Yıldızlar da ağlıyor, çaresiz aşkımıza
Zaman beste yapıyor, hüzünlü şarkımıza

Her gece dualarım, gözyaşıma sarılır

Sen Adeviye’de yaralı bir kuş
Ben topçu kışlasında kuruyan huş
Sen korlar içinde can veren şehit
Ben kanlı sahneye her zaman şahit

Sen sonsuz cihana haykıran gür ses

Yüreğimde bırak sevdirdiğini
Ağyar et günbegün yerdirdiğini
Yaklaştır dünyama; erdirdiğini
Sevda defterimi dürdürme ya Rab

Senden başkasına eğdirme başım

Bilirim hissedemezsin
duyamazsın nidalarımı
Gözyaşlarıma karışır her zerrem
Bulut misali yoğunlaşır duygularım
Öksüzlük rüzgarlarıyla savrulur
damla damla dökülürüm...

Boş menzile birkaç hatıra koyup
Bu diyarı birgün terkedeceğim
Yüreğimi saran nefsimi soyup
Hüznümü kalbime garkedeceğim

Ben zaten gülmeyi istemiyorum

Dinler misin ey Nebi, bir arzuhalimiz var?
Hasret deryalarından naru firâkımız var
İkibinli yıllardan, büyük buhranımız var
Dağlar gibi yükselen, yüce meramımız var

Gelip de bir görseydin, şu garip halimizi