Hasan Korkut Şiirleri - Şair Hasan Korkut

Hadi ulan sen de, ben bunu yutmam,
İnanmazsan beni araştır da gör!
İçime sinmeyen adamı tutmam;
Küs ise getirip, barıştır da gör!

Sana inananı kandır ha kandır,

Olan bana oluyor da;
Ona cinnet mi geliyor?
Küpleri hep doluyor da;
Benden minnet mi diliyor?

Din-diyanet tekelinde,

Yaş geldi altmışa dayandı Fehmi,
Artık yeller acı-acı esiyor.
Her duyduğum lafa kafa takıyom,
Yılan diller nefesimi kesiyor.

Ağrıma gidiyor en ufak kusur,

(Nazire)

Vatansızlar, vatansızlar.
İşgal olsa; vatan sızlar.
Ne bilsinler değerini?
Yersiz, yurtsuz, vatansızlar…

Bir basit ademim şu dünyada ben,
Ne bileyim işte, gezer dururum...
Ben deniz görmedim, deryayı bilmem;
Bir kaşıklık suda yüzer dururum........................Hasan KORKUT

Ben ise havva'yim terk-i diyarda,

Karanlığa sınır böldüm,
Işıkları yandır bana…
Yoksulluğa rızık buldum,
Ekmeğini bandır bana…

Kusurunu açmış isem,

Göklerde şimşekler çaktı,
Yerde kasırgalar esti,
Irmaklar kan dolup aktı,
..........Günler, gecelerden tırstı,
..........Güneşi karanlık bastı…

Hala anayurdum Orta Asya’da;
Misafir ağırlar evimle barkım.
Her ne kadar bilmeyenler sorsa da;
………. Tarihler şahittir, şerefli ırkım,
………. Ne soysuz Müslüman, ne dinsiz Türk’üm.

Neler zirvalıyon oradan, burdan?
Sen ne geveliyon adam, ne diyon?
Kılavuz olur mu amadan, körden?
Geviş mi geviyon, yemek mi yiyon?

Bir global masalıdır tutturdun,

Varın artık, selam söylen o yare;
Yerini yurdunu Narman eylesin.
Ne derman bıraktı, ne takat koydu,
Bari katlimizi ferman eylesin.

Bu denli sevdamız boşaymış meğer,