Hadi türküler söyle
gönlümü kanat/yap ey yar.
Nevbahar akşamlarının sessiz yalnızlıklarına
bırakma beni.
Her demi fırtınalarca kabaran yelken bilmeyi
Kanatlarını vurur turnalar
Tarihin sayfalarını çevirir gibi
Her biri bir hilali çizer göklere
Yere bereketi taşır zikirleri.
“Mehmet YILMAZ’ a”
Bir kelebek görmezsem
bir yeşile dokunamazsam bugün
apartmanlardan üstüme devrilir beton kütleler
“Mehmet NARLI’ya”
İri ve şişman ve konuşkan bir kadın
Etleriyle besledi çocuklarını kelimelerin
Etleri yenmiş kelimeler tutunamadı içinde cümlelerin
Söz tükendi...
Saçları kan olmuş rüyamın
Yüzünden nar çiçekleri dökülür
Fotoğrafımız çıkmış yıldızlara
Güneşle durmuşuz yan yana
Anam hatırlar belki beni
Bir yıldız ile
Hadi ceylan... gel geleceksen
Sen olmayınca dünya yok
Dünyada olunca ben yokum
Korkum, hiç gelmemen
Gelmeyeceğini dememen
Ama ben
Çalıyı ucundan sürüyen
Deliler gibidir yüreğim
Bir türlü çekemem çalıyı yerine
Öyle hınçla dolarım ki
Hayal kurarım ufuklar ötesine
Hürriyetimi biçmeyen bir kadın
Yitik kuzuların hüznünü anlatsam
Bilmem ki dinler misin beni
Yelkeni dağlara savrulan gemileri
Aşkla yürütmenin hasreti sardı her yerimi.
Kanadı kırılır turnanın bilirim
Temmuzda leylası üşür ruhumun
Ömrümün sonrası gel olur bana
Doğrusuna gidince yol burnumun
Dostların çağrısı el olur bana.
İflahı yok uslanmaz bir deliyim
ceylan, tenha mı çöller şimdi sen gibi
kimi zaman ağlar mısın sen de ben gibi
yazların akışı gibi titrek mi yüzün
kızların bakışı gibi ürkek mi gözün
Hasan abi ben gönül bahçe m.y.o'dan.bilmem hatırladınız mı? sizinle yaptığımız söyleşilerin bana ne kadar çok katkısı olduğunu şimdilerde daha iyi anlıyorum. yolumuzun kesişip sizden faydalanmış olmam benim için büyük bir şanstı.şuan kocaelindeyim.mesjımı alır bana mail adresinizi yollarsanız size y ...