Seni hiç unutamadım,
Kalbimden söküp atamadım.
İçimde hep kalacağını bilmeliydin,
Yalnızlığına ağlarken düşünmeliydin.
Ah yağmurlar yağıyor sevadmın üzerine,
Bir yağmur sonrası başlar aşkın acısı... damlalar kurumadan biter.
Sonra aniden başlayan bir yağmurla, yeniden alevlenir aşk...
Penceremi açtığım da yüzüme,
Bir yağmur damlası düştü,
Sokağa baktım,
Yağmur almış başını gidiyordu.
Sokaktaki çocuklar yağmura yürüyordu,
Yağmur damlalarını tutmaya çalışıyordu hepsi,
Bir yağmur belirir gökyüzünden apansız,
Sırılsıklam olur şehir, duraklar boşalır,
Caddeler sessiz olur...
Bir gemi limandan kalkar,
Fırtınasında kaybolur denizin.
Dört duvar arasına sıkıştığın an değildir.
Onlarca insanın arasında,
Seni anlayan birinin olmadığı andır yalnızlık...
Yalnızlık, ruhumun hiç bitmeyen isyanı,
Kaderin sunduğu en kötü cilvesi,
Sokakların derin uykudaki sessizliği,
Rüzgarların bile kaçtığı soyut.
Yalnızlık, bir uykunun en uzun hali,
Aylin Hüseyin`e
Yüzün; güzelliğin ezberi,
Kime sorsam bilir yüzünün ahengini...
Rüzgarlar yalvarır, kıvrılmış bir tutam saçında esmeye.
Teninde yönünü bulur katre taneleri,
Ben senin gözlerinde mutluluğu araken,
Bulabildiğim tek şey ayrılık gözyaşları oldu.
Ben o gözyaşlarını haketmedim,
Senden ayrılmayı kabul etmedim,
Sil o boşuna akıttığın gözyaşlarını,
Sabah oldu uykudan uyandım,
Aklıma düştün birden seni andım.
Damla damla gökyüzünden,
Yüreğime yağdı yağmur...
Gitme benden bırakma sakın,
Giderek yoğunlaşır bakışlarım,
Ve derindir içimdeki bağlılık,
Giderek artar uykusuzluğum,
Zamansız dalmalar düşüncelere.
Rüzgarlar daha çok şey anlatır sanki,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!