BİR GARİP HALK ŞAİRİ HASAN BOZKURT
Çalışma odama ince dalan uzun boylu bir adam girdi. Selam vererek misafir koltuğuna oturuverdi. Kırk yıllık dost gibi muhabbete başladı. “Affedersin seni tanıyamadım” diyecektim ki, Ali Karaca Hocanın selamını söyleyip Yerköy’den söz etmeye başladı. Anladım ki, beni Yerköy’den tanıyor. Aşıklığın, şairliğin var mı, dememe gerek kalmadan cebinden bir tomar şiir çıkarıp okumaya başladı.
Nedir çektiğim senin elinden
Bana etiklerin yetmez mi gönül.
Kurtulam gözlerimin selinden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var