Neye attıysam elimi, kurudu.
Bari güllerimi, soldurma benim!
Kalbim boş! Zihnim hoş! Berrak dupduru!
Bari dillerimi, susturma benim!
Ben, şairi duygusundan tanırım!
O, gerçeği de hayale katandır.
Doğruluk değeri olmaz sanırım?
Paçavrayı elmas diye satandır.
O'nla intikal etti bize tarih.
Krallar, O'nla yükseldi sultanlar!
İlahlar O'na nakşedildi sarih!
İçine girdiler O'nda yatanlar!
Demir attım, gecelere!
Her sabahın gecesi var!
Sen(i) arattım, hecelere,
Ben ve sen, tek hecesi var!
Elleri eline değmesin ister.
Sadakat bilinci zirve yapmıştır.
"İhaneti görse" setredip gizler(!)
Haykırmak ne demek ona tapmıştır.
Anasır-ı Erbaa'da ben vardım?
İlk ben vücut verdim, baban ademe!
Secden bende! Bitkilere ben yardım?
Farabi'de kadim oldum aleme!
Kitab-ı Kerim'de tin, turab oldum.
Uyanmaksızın dalayım uykuya!
Güneş çalmasın kapımı bir daha!
Müptelayım ölüme tutku bu ya?
Kavuştum diyeyim mutlu son aha!
Ufkuna! Hayaline bıraktım sözü!
Söylediklerimin yoktur bir özü!
Suyu kucaklar gibi aç kolların!
Serap olmasın! İyice aç gözü!
Tepeden inme bindiler sırtına...
Deh! Dedi, bir sağ-sol; ileri-geri...
Parçalandı eşek! Koptu fırtına!
Kalan oldu mu bilmem yiğit eri?
-
Bekir Seval Kezik
Tüm Yorumlarİşte geldi Şair Her şey Aşka dair