Kıvrandıkça kendi akışımızın derinlerinde
Işıklardan demet olurdu ellerimizde aşk
Sarsılırdı toprak, ağlardı üşümüş gökyüzü
Susardı içimizdeki yorgun yüzlü kasırgalar
Yangının kaypak diline özlem asardı bir adam
O sağanak yağmurun kanatlarında dolaşırdı evreni
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




uzaktaki belirsizliği bekleyen yangın yeri bir yürekle.
kutlarım
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta