kendi halinde şair
Bir dağ başındayım… rüzgâr değil, kader eser,
Ne gökte yıldız var, ne gönlümde bir seher.
İçimde susmuş yılların çığlığı var,
Dışımda dünya döner, bana ne der?
Bir vakitler ümide ben de inandım,
Yalnızlık öyle bir şey ki bazen,
Kendi sesin bile yabancı gelir kulağına.
Bir bardak su içersin
Yutkunamazsın.
Çünkü boğazın doludur geçmişle.
Ben bir şey olamadım,
ama çok şey çürüdü içimde.
Üstüme gelen karanlık değilmiş meğer,
altımda kalan benmişim.
Bir adam düşün:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!