Keşke gecenin karanlığında, bir sis gibi süzülebilseydim rüyana,
Hüzünlü ruhunun geceleri nerelerde dolaştığını bilebilseydim...
Keşke her sabah o umutla uyanabilseydim,
Başımı göğsüne koyup, orada ölebilseydim...
Yalnızlık öyle bir şey ki bazen,
Kendi sesin bile yabancı gelir kulağına.
Bir bardak su içersin
Yutkunamazsın.
Çünkü boğazın doludur geçmişle.
Ben bir şey olamadım,
ama çok şey çürüdü içimde.
Üstüme gelen karanlık değilmiş meğer,
altımda kalan benmişim.
Bir adam düşün:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!