geçmişten gelen bir hanımeli kokusu
içimde yok etmeye çalıştığım
bir çok duyguya inat
alevden bir top halinde
beni içine hapsediyordu....
ruhumda geçmişten taşığım
hanımeli kokusu
dışarıda yeni yağmaya
başlayan bembeyaz bir dünya
yüzüme inen kartaneleri
birer neş' e tomurcuğu sanki
beyaz noktaları kovalayarak
hanımeli kokusu ile bezediğim
çocuksu bir sevinci yaşamak...
belleğimin çevresine ne zamandır
örtülü olduğunu bilmediğim
kerpiç duvarları yıkmak
orada yitirdiğim
hanımeli kokulu beni bulmak...
kendime inat....
26.3.2009 / 15:20
Kayıt Tarihi : 26.3.2009 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!