Hani Şiiri - Süleyman Kadıoğlu

Hani o gökyüzünde yıldızlar varya
Baktığın zaman göz kırpan
Hani çağlayanlar varya dereleri coşturan
Hani maviler varya denizlere renk veren

Hani birde varya bazıları diye başlayan
Hani sessizlik varya ölüm gibi
Hani o isteyip te yapamadığın şeyler varya
Hani ağlamak istersinde ağlayamazsın ya

Hani umut varya unutulan
İşte bekleyip te gelmeyen umut
Hani göğsünde bir ağrı olurya
Sanki kalbin çıkacak sanırsın
Çünkü hep aynıdır duygular sevince

Hani bir resim yapmak istersin, hani bir şarkı söylemek istersin, hani kalbini açıp en kalın damarını sökmek istersin ya, hani her şeyden bıkıp kahrolup yıkılıp ölmek istersin ya, hani içindeki yanardağ her gün büyür ya, hani sahip olamaman insanı yıkar ya, hani öyle işte....

Bir resim yapmak istedim içinde ağaçlar olsun önünde sürü olan bir çoban akarsular akarken çoban koyunlarına kaval çalsın, uzaktan dağlar etekleri karlı hayal meyal görünsün, ve bir eski mezar taşı puslu bir bulut altında. Ovayı sarmış rengarenk çiçekler, çimen yeşil gök mavi, bir resim yapmak istedim içinde karanlık olmayan beceremedim beceremedim..