Hani Şiiri - İsmail Sağır

Hani… Semaya karabulutlar dolar,
Bir fırtınayla şimşekler çakar,
Ardından, bardaktan boşanırcasına yağmur
Ve taşar ırmaklar,
Sanırsın kıyamet kopacak,
Yüreğini bir korkudur sarar ya…
Sonra ufukta güneş açar,
Yağmur damlacıklarında nur doğar,
İçimizi bir sevinç sarar ya…
İşte, seni bu duyguyla seviyorum!

Hani… Yapraklar dökülür,
Rüzgârın önünde sürünür,
Ağaçların boynu bükülür,
İnsanları bir hüzün sarar ya…
Ve bir hazırlık başlar,
Sonra lapa lapa kar yağar, yağar
Ardından İlkbahar gelir ya…
Çiçekler açar,
Kelebekler uçuşur, gönüller coşar,
Tüm canlılar sevinir ya…
İşte, seni bu duyguyla seviyorum!

Hani… Yuvanı terk eder uçarsın gurbete,
Düşündükçe sılayı dalarsın derine,
Ve bir hasrettir çöker kalbine,
Hatta ağlarsın bazı geceler,
Özlemini yüreğine gömersin ya…
Sonra işin biter gurbette,
Döner, kavuşursun sevdiklerine,
Gözlerin hasrete veda ederken,
İçini kavuşmanın hayali, sevinci sarar ya…
İşte, seni bu duyguyla seviyorum!
Kızzzz... Ben seni çok seviyorum!