Anneme
Ne kahkahayı
Ne gülümsemeyi bıraktı
Bir kenara
Bir gün için bile…
Hayat mücadelesi
Hayli zorlu oldu
Yakın tanığıyım!
Zamanla yaş aldı ama
Ne hayal kurmayı
Ne umut etmeyi
Bir kenara bıraktı...
Çocuklar kadar şen oldu hep…
Taşıyla toprağıyla Anadolu
Rüzgarı
Yüksek rakım
Yağmuru
Sıcak taneli
Gözyaşı gibi
Eli
Hep bol oldu
Anlamazdım bir zamanlar
Şimdi artık anlar da oldum
O susunca içim konuşuyor
Konuşunca huzur…
Anneme şiirler okudum
Hani
Hayatta en çok kimi sevdim diye
Ben Can Yücel’i tuttum
Annem Abdülkadir Budak’ın şiirini sevdi…
Karar vermek zor şimdi
Sahi
Hangi şiir daha güzel?
Hangisi daha samimi?
Kayıt Tarihi : 29.7.2025 14:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!