Sabaha zor uzanmış bir gece sonu… Ve tanyerinin kızıl aydınlığının sarmalandığı uzak tepelerde yapraklara kar serpintileri tutunmuş, farklı bir beyazlık ve tan zamanı.
Uykusuz ve yorgun bir gece sonu… Somut olmayan ve kendi aralarında dalgalanan düşünce yığınları, öbek öbek sırasını beklercesine, bir resmin karesine ortak olmuş puslu görüntüler zamana ortak oluyor…
Ve ben her karenin düşünde dolaşırken, içimdeki acılanmaların sırası şaşmış sanki…
Birbirine üstünlük yarışındaki geçmişin unutulmaz anıları ve yaşanmışlıkların düş yorgunu hatırlanışları…
Şimdi kim bilir hangi çocuğun gözlerine yapıştı umutlarındaki parlaklık ve hangi çocuk ağlayışlarında ortaklaşa ağlayışlarımız…
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
