Kurmayı unuttuğum o kadar cümle varken şu hayatta, susmak eziyet gelir insana. En son ne zaman kahkaha attığımı bile hatırlamıyorum. Bir tebessümüm var yüzümde, o da Allah’a emanet.Gözbebeklerimde sakladığım hüzün içten içe kemirir yüreğimi. Beyin zindanına hapsettiklerim isyanda. Kırmışlar umudun kanatlarını ve yalanlara sığınmışlar sonra. Yüreğimi ayakları altına alanlar,kelimelerin ardına saklanmışlar. Onursuz bahanelerle yıkmışlar bütün duvarları. Samyeli gibi vurmuşlar gönül bahçemi. Şimdi Hangi can yaşatır Kan revan yüreğimi.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta