Biliyorum derinlerde yatıyor bir inci
Zaten hep bu civarda dilenirdi dilenci
Bir olta lazım bir de yem, iyi bir yem
İşin piri kimdir deyince ben bilmem, bilemem
İzin kalan yollarda hep mi senyör birinci
İyi değilim gözlerim doluyor
Küçük bir çocukken hayallerim vardı
Neşem gidiyor renklerim soluyor
Şimdi çaresizlik yollarımı sardı
Bilirsin arada düşlerim ben
Son zamanlar yalnız kanayan bir yarayım
Veya basılmayı bekleyen serseri bir mayın
Hislerimi anlatamıyorum ağlıyor her yanım
Her an patlayabilirim sakın dokunmayın
Bazen hayatı sorguluyorum için için
Kimse resim çizip şiirler yazmıyor
Neden yerlerde sürünüyor ki sanat
İnsan mutlu olmayı mı istemiyor
Neden bu kadar önemli ki saltanat
Kimse içindeki hisleri söylemiyor
Issız sokaklardan ileri geçemiyorum
Saçamıyorum hayat enerjimi etrafa
Çıkamıyorum insan içine utanıyorum
başaramıyorum
Satamıyorum hayallerimi üç beş kuruş liraya
atamıyorum
Avluda bir çorap unutulmuş yağmur altında kalmış
Avutulmuş kurak düşünceler birer birer ıslanmış
Geçmiş ömür zahmetsiz ve kelimeler kifayetsiz
Gönlüm uzak hayallere dalmış, kıskanmış
Kaldırım kenarlarında sular birikmiş, neden
Kim eksik veya ney bilemiyorum
Her şey oldu tamam diyemiyorum
Hissedebiliyorum bir şeyler lazım bana
Ulaşmak istiyorum bir şekilde artık ona
O şey, o kişi, o şarkı
Hava soğuk
Bedenim değil ruhum üşüyor
Beyaz bir ışık
Bana vuruyor gözlerim büzüşüyor
Şapkam yanımda, başımı kapamadım
Zaman bizden uzaklarda bitirir bizi
Hatıralar bile yitirir unutulmaz izi
Yaşadıklarınızı unutmak da isteseniz
Silemezsiniz nacizane geçmişinizi
Yaşadıkların sadece aldatan bir rüya
Sen git desen de ben gitmeyeceğim
Her gün bi parçam daha kopuyor
Ama bitmeyeceğim




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!