çok aradım biliyormusun
yıllarca ve inatla,
bıkmadan yorulmadan aradım
umudumu yitirmeye ramak kala
iş işten geçti artık,
yokmuş kaderimde
Ötelediğimiz insanlar varya hani
Yanıbaşımızda olanlar,komşular
Sabah akşam gördüklerimizdir
Onlarında hakları var bizim gibi
Çocuklarımız okula başlarken hani
Gül yaprağına
düşen çiğ damlası
Sevilenin adının
uçurumlara kazınması
Adı yasak şehirde
mazluma selam vermek
seninle konuşurken
diken üstündeyim adeta
her lafımı
bir kaç kez tartıyorum
biliyormusun
ne kadar zor Nejbir'im
Çaresiz ve perişansam eğer
Keder yüreğime yuva yapmışsa
Beynime ağlarını örmüşse dertler
Her saniye yıl oluyorsa gündüzler
Geceler kabus gibi çöküyorsa üstüme
Merhamet ettiklerimin eseridir
Hatırlarsın kesin, bilirim
Unutmak mümkün deyil
Senin en yakın akraban
En yakının sırt çevirmişti
Sana kucak açtım darda
Raste te gelek nebaşi dıtin
Bi qızantı dılu ceger te sotin
Hezkirin ji dilé te hat avétin
Were cané disa ji mi hezbiki
Ew mırové erka zılam di ajot
Aşkımı sana ilan ettiğim an
Bende seviyorum dediğin zaman
Dünyalar benim olmuştu inan
Çok sevdiğim huysuz sevgilim
Sonra sıralamıştın birçok şart
Aşktır kimi der kara sevda
Uğruna sarp yollar aşılmış
Sonra koyun gibi sağılmış
Faydasız meleşmedir olan
Benimde aşkım,ümidim vardır
Çocukça yaşayacak kadar çocuk kalamadım
Erkenden astılar boynuma erkeklik levhasını
Dedem köyün, sözü geçeniydi her hal u karda
Hele babam ömrünü köye vakfetmiş bir deliydi
Benden beklenti büyüktü, hızla büyümeliydim
Yapılacak o kadar çok iş varmış ki, aşirette
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!