Hayat yok bende dilberim
Acılarımla umutsuzluğumla
Virane bir köy gibiyim
Çağırma beni yanına
Bulaşıcı bir dert gibiyim
Benliğini kırar geçerim
Daha dün gibi yakın adını sanını bilmezken
Yekten çıktın karşıma bir gece vakti ansızın
Doğrusu yüzünüde pek görememiştin inan
Gülçiçeğim oldun sen şimdi gevrek gülüşlüm
Çok çabuk oldu herşey sanki beynim sarsıldı
Seherde esen yele benzersin
Serin serin yüreğimi okşarsın
Yalazınla yüzümü yakarsın
Geçer gider ruhuma dalarsın
Derdinden cefalar çekilir
Aşkınla mahfolur kalbim
Kara kara düşünürken yalınız
Aklıma ümidim gül yüzün gelir
Dağbaşında gezinirken birtanem
Her yamaşta selvi boyun görünür
Sardıkça beni zulüm ve ızdırap
Bana acıma sevgilim
Müstahaktır bana acılar
En güzel fırsatları teptim
Sevda küstü bana canım
Hakını veremedim aşkının
hasretindir içimi burkan
hasretindir beni hırçın yapan
günler geçmez oldu
geceler çok uzun
hasretim sana hasretim sevgine
anılar canlanıyor gözümde
Tahtını terkediyor kodamanlar
Üzgün fakat sinsice bakıyorlar
Saltanatında çektirdiği acılar
Vicdanlarına ok gibi saplar
Nicedir teselli olduğu esvap
Bir mana ifade etmiyor artık
Mazıdağları ile Şeyhan dağları arası
Yalçın ve ulaşılmaz tepelerin ortası
Ulu taşların dibinde kurulmuş obası
Hesenanlı derler köyümüzün tebası
Etrafında otuzüç çeşme ile ünlüdür
boynuma takıp seni
bi nişan gibi taşıyayım
göğsümü gere gere
kır çiçeğim bu işte
diyerek haykırayım
duysun bütün alem
Unut diyorsun canım
Dile kolay demesi
Unutmak için ölmek
Terk edilmişliğe,
Yalnızlığa son vermek
Hayatı noktalamak gerek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!