Buhrana takıldım bugünü tanımlarken,
Çalı takıldı paçama günü adımlarken.
Paçamda çalı,beynimde buhran beni yordu,
Baktım ki sokağa,insanlarım ağlıyordu.
Ettik,bulduk.Umutsuzluğu hak etmedik mi biz?
Umutsuzluktan önce yıkıcıları seyretmedik mi biz! ?
Kara bulutlar engel oldu Ay'a;
Işık vurmaz oldu kabarmış suya;
Ateşten top, düşecekken havaya
Ülkücü Fırat'ım uçtu Hüda'ya..!
Gecenin karanlığına şimşektin bazan,
Sessizliğe,suskunluğa yürektin bazan,
Devletlinin derdine derman oluşunla,
Yüreksizlere çelikten direktin bazan.
Aylardan nisan,günlerden salı.
Yürekleri yakmıştı Başbuğ,şimdi de yürekten aktı kan.
Başbuğuyla aynı mevsimde Hak'ka yürüdü Muhsin başkan.
Başkanın kaza anıyla,Başbuğun toprağa girdiği gün;
Uçuşunuza ülkücülerle birlikte ağladı elgün.
Eskiden,
Ahlak ile fazilet,akılla bilgi,
İman çatısında birer eş duvardı.
Günümüz aydının da bunlar olsaydı..
Türkiyemiz de,
Din ile ilmin ufkundan
Yok oldu,azaldı toplumun ve bireyin ar'ı,
Nerede yüce milletimin büyük doğmuşları?
Neredesin ey mukaddesleri aydınlatıcı felek?
Bu millet ayın doğuşuna,güneş kadar sevinecek...
Bıçak oldu kalbimize saplandı bu umutlar artık,
Dilimiz kesildi,ötenler aleminde karamsarlaştık.
Bak dilden dile gezdik hala uyanmadık,
Umutsuzduk,umut ateşi bizdeydi ama yanmadık.
Al eline sazını,
Çal sazınla yazını,
Çoğu değil azını
Kaldır yükün omzuna.
Sözü namusane tut.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!