Çırılçıplak koynumda ama savunmasız değil
Yıldızlar gibi uzak ışıyor
İçini yontuyor güzellik
Aynı su ya kanıyorduk
Aynı pencere den bakıyorduk kuşlara
içimde kötülük vardı atamadım
bunun için tanrıyı suçladım
içimde iyilik vardı
yapamadım
bunun için bana bu yüreği veren tanrıyı suçladım
böyle toplanmaya hazır böyle dağılmaya hazır
elimi güle attım diken geldi
ayağımı sokağa attım yol ayrımları geldi
bir gün birşeyi başaracağımı biliyordum
bir gün seveceğimi biliyordum
burda işte gözümün kenarında
Yüksek sesle söyledi
Sonra korktu
Biliyordu bazı şeylerin seslerden ürktüğünü
Bulunduğu yer uygun biryer değildi belki
Odaydı
Kafesti belki
onca uğraştım
bu dünyaya anca yaralarımı bırakabildim
din ve para adına soru çözen nesnel bir varlık olmak istemedim
şişenin dibi mi yaşamak mı ölmek mi bilmiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!