Adın yazılsın aşk kitabına yusuf diye ey gönül
Kuyulardan çıktın yönün Mısıra ve aşka
Adın yazılsın aşk kitabına yusuf diye ey gönül
Gömleğin yırtıldı arkadan
Islanmıştı Üşümüştü...Özgürlük için
Bir kış günü pencereme kondu o serçe
Öğretti özgürlüğün kıymetini bana
Islanmıştı üşümüştü...özgürlük için
Gül O Son Peygamber
Bu hüzün insan öldürür
Hüzün gülden uzak olmadın ki,
Gül o o son peygamber gül
Ölüm yok Ömer olana
Ölüm yok Ömer olana
Ömer olmak var şu dünyada
Ömer olmak yar şu dünyada
Çocuksuz evlere tünemiş hüzün...
Bahçenin kelimeleri güller
Evlerin sesleri çocuklar...
Ağlar çocuksuz evler
Karadeniz
Karadeniz ülkemin çiçeği
Şu Karadeniz’in
Köpükleri beyaz gül
Karanlığa isyan var onda
Kardeşlik solmuş bir güzellik
Yaman günlerdeyim
Dost vuruyor
Düşman vuruyor
Dünya bu cennet değil ki,
İğde ağacı
Çiçeklenmek sana nasip oldu iğde ağacı
Çiçeklerimiz yok insan kardeşim
Yanyana durdum iğde ağacımla
İğde ağacım çiçek çiçek...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!