Bir gönlün hasreti çiçek
Gönlümün hasreti çiçek
Ahir zamanda
Ne güzelsin gönlüm
Bir güneş Kız Köy kızı
Bir papatya kız Ayşe
Şehirler solduruyor papatyaları
Köyünden koparmayın onu
Bulutlar gizlemesin onu
Bostan Korkuluğu
Hüzün içimde dolaşan yılan...
Hüzünde oldu bende yalan
Bir yaştan sonra
Bu Evren Bir Saray
Gaflet gömleği yırtılsın diye
Bir evrendeyiz nurdan yaratılmış...
Bu evren bir saray
Doğanın çiçekleridir köyler
Şehir hapishanesinin kapısı köyler
Ben köyleri sevdim çiçeklerini sevdim
Bende şehirler sınıfta kaldı
O köyü çok çok sevdim
İstanbul
İstanbul ecdat eserleriyle dolu
Cennete çıkar her yolu
Gözüm nurla dokur İstanbulu
Gönlüm okur İstanbulu
İsyan
İsyan otları sarmış toprağımı
Ben kirlettim dünyamı
Ben bozdum her güzel rüyayı
Nefsim çok zalim söz geçmiyor
Yağma kar
Aklıma geliyor Sarıkamış...
Diller buz tutmuş
Eller buz tutmuş
Şu sevimli kırlangıçlar
Dışarıda kar var,tipi var,soğuk var...
Üşümezler mi
Siyah siyah uçurtmalar gibi kırlangıçlar
Bu gün kırlangıçları seyrettim penceremde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!