Hamdi Bağcı Şiirleri - Şair Hamdi Bağcı

Alabildiğine güz yaşıyoruz
Yaprak dökümü
Ve hazindir ki ey sevda kuşum
Eylül kadar güzel değil zamanın hazanı

Sabahı olmayan geceler başladı artık,

Ölüler geziyor aramızda
Konuşuyorum,
Ölülerle konuşuyorum
Yaşam bitmiş, toprak kurumuş
İçimizi karartan zaman mı?
Ahir zaman mı?

Şehirde
koştur koştur şair arıyorum
Bu şehirde
bitmiş bir hiçliğe benziyor şair

İmgesi kaybolmuş,

Aşk anladım
güneşli bir havada
yağmur yağmasıdır
Ve özgürlüğüdür ruhun

anladım ve

Ey sevgilim ait değiliz hiçbir yere
asi gönlümüz başına buyruk
bütün talimatların ötesinde
Bir başkaldırı sanki dünyaya
Aşk için...
aşk için...

Aşk ne
Ne anlamı var yakmıyorsa dudaklarını
Gözlerin içini titretemiyorsa
Nasıl girilebilir kalbine
Sen yalanı değil misin?
Hayatın

Zaman akıyor
Ömür ömür üstüne,
Taş taş üstüne biniyor
Toprak aynı hava aynı su aynı

Yıllar geçerken insanlar bu âlemde savruluyor

Hep ellerinden kayıp gidecek dünya
Sen
Colette’in Lèa’si gibi
Ağlayacaksın
Kayıp zamana

Eylül ayıydı
Yağmur yağıyordu
En uygun zaman şiir için
Yollarda yağmur suları
Melankolik bir hüznün dökülmüşlüğüydü

Bir gün yağan kar üşütmeyecek seni çocuk
Zaman eskitemeyecek ellerini
Gönlünde huzuru yaşayacaksın
Belki hep sevdiklerinle olacaksın
Bir gün seni üşütemeyecek dünya
Ey çocuk...