Gökyüzüne kurmuşum, mavi atlastan hamak,
Uçuşuyor bulutlar, çevremde yumak yumak.
Sıyrılmışım dünyadan, insanlardan ve senden,
Ne gam kaldı ne keder, böyle güzel yaşamak!
Nisan 1988 - Ankara
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta